


ประวัติศาสตร์
ภูมิประเทศ
การปกครอง
สถานที่ท่องเที่ยว




































































|
ประวัติมณฑลกวางตุ้ง
มณฑลกวางตุ้งออกเสียงเป็นภาษาจีนกลางว่า “กว่างตง” มีชื่อย่อว่า “เย่” เป็นมณฑลใหญ่และสำคัญทางภาคใต้ของประเทศจีน หลายสิ่งหลายอย่างที่มีความเป็นกวางตุ้งจึงมีคำว่าเย่นำหน้า เช่น เย่ฉวี่ – เพลงกวางตุ้ง เย่จวี้ – งิ้วกวางตุ้ง เย่ช่าย – อาหารกวางตุ้ง เป็นต้น
มณฑลกวางตุ้งมีเนื้อที่ประมาณ 220,000 ตารางกิโลเมตร มีภูมิประเทศแบบเหนือสูง ใต้ต่ำ เป็นมณฑลส่วนที่เป็นแผ่นดินใหญ่ที่อยู่ใต้สุดของประเทศจีนหรือบริเวณ “ท้องไก่” ทิศตะวันตกเฉียงเหนือมีอาณาเขตติดกับมณฑลกวางสี ทิศเหนือติดกับมณฑลหูหนานและเจียงซี ทิศตะวันออกเฉียงเหนือติดกับมณฑลฝูเจี้ยน ทิศใต้ติดกับทะเลจีนใต้ โดยมีเนื้อที่บางส่วนถูกแยกออกเป็นเขตเศรษฐกิจพิเศษเซินเจิ้น
กวางตุ้งมีประชากรประมาณ 70.13 ล้านคน ร้อยละ 98 เป็นชนชาติฮ่าน เป็นมณฑลที่มีประชากรอพยพออกนอกประเทศมากที่สุดของเมืองจีน
ชาวกวางตุ้งพูดภาษากวางตุ้งในเมืองกวางเจาและเมืองใกล้เคียงในรัศมีประมาณ 200 กิโลเมตร พูดภาษาแต้จิ๋วในเมืองซัวเถาและเมืองใกล้เคียง ภาษาแคะถือเป็นภาษาหนึ่งของกวางตุ้ง ในอดีตยังรวมถึงภาษาไหหลำอีกด้วย คำว่า “ชาวกวางตุ้ง” ในความหมายของชาวจีนจะหมายถึงกลุ่มคนที่พูดภาษาเหล่านี้ทั้งหมด แม้จะพูดภาษากวางตุ้งไม่ได้ก็ตาม
อาหารกวางตุ้งเป็นอาหารที่ขึ้นชื่อที่สุดของเมืองจีน แยกแยะออกเป็นอาหารกวางเจาและอาหารแต้จิ๋ว โดยมีอาหารกวางเจาเป็นความอร่อยหมายเลขหนึ่ง มีถิ่นกำเนิดในเมืองกวางเจาตามชื่อ จนมีคำกล่าวว่า “ชือจ้ายกว่างโจว” หมายถึง “เรื่องกินต้องที่กวางเจา”
จากความได้เปรียบทางภูมิประเทศทำให้ชาวกวางตุ้งมีโอกาสอพยพสู่ประเทศต่างๆ ทั่วโลกได้มากกว่าพี่น้องร่วมชาติที่อาศัยในมณฑลอื่นๆ วัฒนธรรมจีนต่างๆ ที่เราคุ้นเคยหลายอย่างจึงอาจเป็นเพียงวัฒนธรรมกวางตุ้งเท่านั้น
กวางตุ้งเป็นมณฑลที่อุดมสมบูรณ์ พืชเศรษฐกิจที่สำคัญได้แก่ ข้าว อ้อย ถั่วลิสง ใบชา พริกไทย มีผลไม้หลากหลายชนิด เช่น ลำไย ลิ้นจี่ มะละกอ ท้อ สับปะรด ส้มและกล้วย เป็นต้น ลิ้นจี่กวางตุ้งมีชื่อเสียงมาตั้งแต่สมัยโบราณ เคยเป็นผลไม้ถวายวังหลวงที่ปักกิ่งในอดีต อัจจุบันมีทัวร์จากฮ่องกงเดินทางเข้ามาทางกวางตุ้งมากมายในช่วงฤดูร้อนเรียกกันว่า “ทัวร์ลิ้นจี่”
เนื่องจากมีอาณาเขตติดต่อกับทะเลเกือบครึ่งมณฑล กวางตุ้งจึงเป็นแหล่งอาหารทะเลที่ให้ปริมาณมากกว่า 1 ใน 5 ของประเทศ โดยมีอุตสาหกรรมเบาต่างๆ ได้แก่ การแปรรูปอาหาร งานศิลปหัตถกรรม และอุตสาหกรรมหนักได้แก่ การผลิตรถจักรยานยนต์ เครื่องจักรกลต่างๆและรถยนต์ เป็นต้น ปัจจุบันมีบริษัทต่างชาติตั้งฐานการผลิตรถยนต์ที่นครกวางเจา 2 ยี่ห้อด้วยกันคือ เปอร์โยต์และฮอนด้า
|